Jezioro Serc

Sesshoumaru milczał. Zerknął jedynie z pogardą na płaszczącego się przed nim chowańca. Nie było to dla niego żadną nowością i nie on jeden uznawał w ten sposób wyższość Lorda.
Sesshy zwrócił swój obojętny wzrok na nieznajomą dziewczynę.
- Czy nie powinnaś tępić takich jak on? - zapytał, wciąż stojąc w bezruchu. Nie zamierzał zabijać ani jej, ani swojego chowańca. Zawsze był opanowany, a kiedy walczył, to tylko z godnym siebie przeciwnikiem. Tych dwoje za takich nie uważał.
Sanginion nawet nie poczekał na odpowiedź dziewczyny. Po prostu odwrócił się i odszedł.
- Fenari... - rzucił zatrzymując się na chwilę. - Zrobisz, jak zechcesz. - dokończył, po czym odszedł.
Był pewien, że chowaniec zrozumie, co miał na myśli.

z.t

Prychnęła głośno, kiedy ten odszedł.
- Nadęty bufon. - pomyślała tylko. Skąd mu się wzięło, że miałaby zabić kogoś takiego? Cóż, jako człowiek nie pojmowała toku myślenia Sanginion. Nigdzie nie mieli napisane, że jak się widzi kogoś z innej krainy to już trzeba dobyć miecza i odciąć mu łeb. Cóż, dobrze, że chociaż nie wymagał też pokłonów od niej, bo do czegoś takiego by się nie zniżyła.
Spojrzała na demona pytającym wzrokiem. Nie, nie chciała wiedzieć o co chodziło jego panu. Chciała wiedzieć raczej, dlaczego nie zostawi Sesshoumaru i nie pójdzie "w długą", jak to by zrobiło wiele osób na jego miejscu. Kolejna dziwna tradycja uszatych?

Odprowadził swego Pana wzrokiem, a kiedy ten zniknął z pola widzenia, podniósł się z klęczek - dopiero wtedy.
- Wspaniały, co? Idealny władca. - pochwalił Sessha, a w jego słowach wcale nie kryła się ironia ani cynizm. Było widać, że Fenari na prawdę podziwia Sesshoumaru. Zdawał sobie sprawę z jego potęgi.
Widząc pytające spojrzenie dziewczyny, domyślił się, o co może jej chodzić.
- Sesshoumaru uratował mnie dawno temu oraz zakończył wojnę między moim klanem, a innym gatunkiem demonów. - poinformował, chwilę po tym zamykając się we wspomnieniach tamtego dnia.
- od tej pory chce mu służyć, póki nie spłacę swojego długu. Choć pewnie nie doczekam tego do końca swoich dni... jednak lubię tego Sangi. - dodał, zajmując wcześniej wybrane sobie miejsce - pod drzewem.

Słysząc te pochwały dla Sesshoumaru, zrobiła tylko minę "WTF". Gdyby ktoś ją tak traktował, na pewno postąpiłaby zupełnie inaczej. Według niej idealny władca to raczej osobnik miły, ale przecież każda rasa ma swoje "podejście" do władzy.
- Em... tak... bardzo wspaniały... - odparła, by jednak w jakiś sposób nie urazić Fenariego. Gdyby miała powiedzieć wszystko co myślała szczerze, pewnie należałoby ocenzurować jej wypowiedzi.
- To wszystko wyjaśnia. - dodała przeczesując dłonią grzywkę. Zamyśliła się na chwilę, co można było zauważyć po zawieszeniu wzroku na niebie.
- Wszystkim każe cię zabijać? - spytała w końcu, choć nie zmieniła obiektu obserwowanego.