Pokój Ariela

First topic message reminder :

Nieduży pokój, w którym znajduje się łóżko, jedno okno, szafa, 2 krzesła, ogółem mały kącik dla niego.

---

Wszedł razem z cesarzową. Pierwsze co przykuło jego uwagę to okno, niby zwykłe, jednak był ładny widok na okolicę. Przynajmniej tą najbliższą. Stanął w środku, rozglądając się po kolei po każdej ścianie, każdej rzeczy. Nie odpowiedział "może być", bo przecież ona wybrała.
- Dziękuję. - Odpowiedział jeszcze raz kłoniąc się przed cesarzową Elizabeth.

Ona wychodziła stamtąd co do piwnicy które prowadzą do lochów. Jednakże wyczuwała że on siedzi na oknie. Elizabeth nie miała zamiaru wchodzić do pokoju służby, nie w jej stylu. Zastała ona na korytarzu gdzie opierała się o poręcz. Powietrze delikatnie wiało w jej zgrabne nogi i nie zauważyła że tyłek lekko został odkryty.

Znudziło mu się takie siedzenie w oknie... postanowił przejść się, poznać okolicę. Wychodząc jego wzrok od razu powędrował na stojącą niedaleko cesarzową, a że jest meżczyzną... wzrok od razu powędrował na jej pupę. Obojętność z twarzy zniknęła automatycznie, a w jej miejsce pojawiły się nieco szerzej otwarte oczy i mały uśmiech. Gdy tylko zauważył, że cesarzowa się obraca, i on obrócił wzrok, pojawiły mu się małe rumieńce na twarzy. W sumie było na co popatrzeć.
- Witaj ponownie. - Odpowiedział unikając zerknięcia na jej 'towar'.

Elizabeth odwróciła się, a królował w niej delikatny ruch włosów w obrocie długich, lekkie rumieńce niewinne u niej zagościły i spojrzała się na niego znów.
- Witaj - Odparła do niego, dziwne że to mu powiedziała, cóż hrabią był, ale też sługą jej.. a może też niewolnikiem?

On by nie chciał być niewolnikiem.. chyba... w 1 dzień zdegradowany z hrabiego na najniższy poziom? Wolał nawet o tym nie myśleć. Podszedł do niej, poprawiając jej ubranie, tak, by nie było widać niczego niepożą- no w sumie pożądanego przez wielu.., ale przypadkowo pokazanego przez nią.
- Gdzie się wybierasz, cesarzowo? - Ot przejrzysta chęć przejścia się gdzieś z nią. Może spotka go jeszcze więcej przygód - jak np. ta sprzed chwili?

Zarumieniła się lekko, nie wiedziała za bardzo co powiedzieć. Poprawił jej kawałek sukni gdzie był widać jej część tyłka, interesujące.
- Ja raczej nigdzie możliwe że do lochów do specjalnego miejsca - Odparła do niego ze spokojem, czyżby chciała go tam zaprowadzić, czemu by nie ?

Z jednej strony był ciekawy, z drugiej strony nie chciał stracić życia.. Ale cóż, śmierć z nudów jeszcze gorsza, niż w wyniku tortur.
- Jeśli nie masz nic przeciwko panno Elizabeth, chciałbym Ci towarzyszyć.

- Dobrze - Odparła ze spokojem do niego, no to ciekawie się dla niej zapowiadało upojna noc czy dzień? a tam wszystko jedno.

z.t oboje.